منائیے جشن میلاد النّبیؐ دا
تے کریئے آہر مالک دی خوشی دا
بنیرے ‘ چَنّے سب چمکاندے جائیے
جتن کر کے دلاں دی روشن دا
بہاراں جس دے قدماں وچوں پھُٹیاں
سدا تازہ اے دین اُس ہاشمیؐ دا
درُود اُس نوں نہ کیوں دن رات گھلیے
چلن جس نے سکھایا زندگی دا
نمانا نہیں میں دُکھّاں درداں وچ وی
مرا آقاؐ اے دردی ہر دُکھی دا
کسے ہور اگّے کیوں جھولی کھلاراں
مَیں مانگت ہاں محمدؐ دی گلی دا
مری پونجی اے تائبؔ نعت اوہدی
سبب بن دی ایہو حاضری دا