سحر لے کے شمس الضحی آگیا اے کہ دُنیا تے نورِ خدا آ گیا اے
جبیں آتے یسین سہرا سجا کے
لقب سوہنا طہ مزمل دا پا کے
فلک دی تے عرشاں دی قسمت جگا کے
کئی لامکاناں تے جلوے لٹا کے
اوہ دھرتی نوں بخشن ضیا آگیا اے، زمانے تے نورِ خدا آگیا اے
شفیع معظم تے نور مجسم
امام رسولاں نبوت دا خاتم
بشيراً نذيراً محمد مكرم
اوہ روح دو عالم تے سلطان عالم
اوہ بدر الدجی مجتبی آگیا اے ، زمانے تے نورِ خدا آگیا اے
اوه نعمت دا قاسم تے دلدار و دلبر
اوہ ہادی اوہ مہدی اوہ شاہد تے سرور
اوه مطلوب و مقصود و محبوب داور
اوہ ہر تھاں تے حاضر اوہ ہر تھاں تے ناظر
جہاناں دا حاجت روا آگیا اے ، زمانے تے نورِ خدا آگیا اے
شَفِيقٌ ، رَفِيقٌ ، خَلِيقٌ ، عَقِيلٌ
خَطِيبٌ ، طَبِيبٌ ، حَبِيبٌ ، خَلِيلٌ
رَحِيمٌ ، كَرِيمٌ ، حَكِيمٌ ، جَمِيلٌ
شَفِيعٌ ، رَفِيعٌ ، بَدِيعُ ، شَكِيلٌ
اوه تزئین ارض و سما آگیا اے، زمانے تے نورِ خدا آگیا اے
حَمِيدٌ ، مَجِيدٌ ، شَهِيدٌ ، بَشِيرًا
شَريفٌ ، حَنِيفٌ ، لَطِيفٌ ، خَبِيرًا
عَظِيمٌ ، عَلِيمٌ ، سَمِيعٌ ، بَصِيرًا
ظَهُورًا ، طَهُورًا ، سِرَاجٌ ، مُنِيرًا
تے آئینہ حق نما آگیا اے ، زمانے تے نورِ خدا آگیا اے
اوه صائم دا داتا تے عالم دا والی
اہدی شان ہے ساری خلقت چوں عالی
اہدی شان عالی تے رتبہ کمالی
اہدے در توں اوندا نہیں کوئی وی خالی
دو عالم دا اوہ آسرا آگیا اے ، زمانے تے نورِ خدا آگیا اے