حسین سارے جہان اندر محبتاں دا سفیر توں ایں
جو حق تے باطل دا فرق دسے اوہ درمیانی لکیر توں ایں
اج تے آیا نئیں دُنبہ جنتوں اج تے بھجیاں نئیں پٹیاں اکھ تے
خلیل کیتی جو ابتدا ء سی حسین اوہدی اخیر توں ایں
تو کالی راتاں دی چاننی ایں تو ہر سویرے دی روشنی ایں
اوہ جس نوں کہندے نے حسن جگ دا وہ قسم رب دی شبیر توں ایں
زباں چو سیں توں مصطفٰے دی تے گود کھیڈیں تو ں مر تضیٰ دی
حسین تیر ی نظیر کوئی نئیں سو آپ اپنی نظیر توں ایں
طعنے غربت دے تینوں حاکم کیوں کوئی دیوے جہان اندر
حسین ورگے شہنشاہ دی گلی دا جھلیا فقیر توں ایں
شاعر کا نام :- احمد علی حاکم
کتاب کا نام :- کلامِ حاکم