ناں کیوں روواں مدینے دے نظارے یاد آگئے نیں
تے منظر نور دے سارے دے سارے یاد آگئے نیں
میرے اشکاں دے موتی تاں رُکے نے آگے پاکاں تے
سلامی دیندے روضے نوں ستارے یاد آگئے نیں
تصور أحد دا کیتا تے دل دے ہو گئے ٹکڑے
جگر چبواؤندے پیارے دے پیارے یاد آگئے نیں
نگاہواں چن دے ول اُٹھیاں تے ٹوٹے ٹوٹے لگدا اے
ابدی اُنگلی دے چن ولے اشارے یاد آگئے نیں
میں روکاں کس طراں دسو بھلا طوفان ہنجواں دا
نبی دے غار وچ ہنجواں دے دھارے یاد آگئے نیں
تڑپ اُٹھیا اے دل میرا جگر صد چاک ہویا اے
تڑپ دے روضے تے درداں دے مارے یاد آگئے نیں
محلاں اُچیاں ول ویکھ کے روندا ہاں تاں صائم
حلیمہ پاک دے کُھجیاں دے ڈھارے یاد آگئے نیں
شاعر کا نام :- علامہ صائم چشتی
کتاب کا نام :- کلیات صائم چشتی