اے شہا وصف و ثنایت می کند یزدانِ تو

اے شہا وصف و ثنایت می کند یزدانِ تو

ساحتِ کون و مکانش عرصہء میدانِ تو

---

ای کہ از روشن جبینت ماہِ کامل را فروغ

چہرہء خورشید روشن از رخِ تابانِ تو

---

ذرۂ ای از خاکِ بطحا غیرتِ صد آفتاب

رشکِ صد فردوسِ اعلیٰ گوشہء بستانِ تو

---

نے ہوای خلد می دارم نہ کوثر را ہوس

می کنم بس آرزویِ سایہء دامانِ تو

---

کی تواند کرد شاکر شکر انعامت مگر

از طفیل پنج تن، از دولتِ فیضانِ تو